Ég myndi segja vel humlað ljósöl, já. Það er sáraeinfalt, mjög sveigjanlegur stíll, humlarnir í forgrunni og tóm gleði. Hitastigið skiptir ekki svo miklu máli (ljósöl er gott hvort sem það er sætt eða þurrt - þó passa að meskja ekki of heitt), né heldur þykktin á meskingunni eða lengdin (þ.e.a.s. ef hún dregst - hún má auðvitað helst ekki vera of stutt).
Já, ég myndi mæla með ljósöli eða svipuðu. IPA er að sama skapi einfaldur... Ég myndi aðallega segja að það gæti verið varhugavert að fara út í stíla sem krefjast mjög nákvæms hitastigs í meskingunni (bjórar sem verða að hafa mjög mikla fyllingu og vera mjög sætir, til dæmis) eða einhverra kúnsta. Maður þarf 2-3 skipti til að fá almennilega tilfinningu fyrir meskihitastiginu, að mínu mati. Þarna koma reyndar þónokkrir stílar til greina, en kannski er best að láta stout, dubbel og þess háttar bíða þar til smá reynsla er fengin... En samt, besta ráðið er líklega að brugga bara nákvæmlega það sem þig langar að brugga, skítt með allt annað. Ef þig langar að ráðast á garðinn þar sem hann er allra hæstur, gerðu það þá bara. Ef þú kynnir þér málið vel geturðu bruggað hvað sem þig langar til.
Bendi annars á eftirfarandi grein:
http://byo.com/stories/article/indices/ ... eer-styles