Nánast rúbínlitaður, þétt og rjómalituð froða heldur sér vel. Súrsætur kirsuberjailmur og eik, og sama í bragðinu. Skilur eftir sig súrsæta beiskju og margslungið bragð sem ég kem ekki fyrir mig. Þessir súrsætu tónar ásamt eikinni, minna mig helst á Merlot.
Ég vona að ekkert af mínu bruggi komi til með að bragðast eins og þessi. Ef ég gæti hinsvegar vanið mig á þetta bragð, þá myndi ég líklega aðeins bragða hann með eftirréttum, e. t. v. góðri súkkulaðiköku.
Fyrirhugað: Bruggpása. Í gerjun: Ekkert. Í þroskun / lageringu: Ekkert. Á flöskum: Ekkert. Bruggað (AG): 588 l.
Ég var að klára flösku af þessum og er á þveröfugri skoðun. Mér finnst þessi bjór algjört nammi. Ef hann væri ekki kjánalega dýr myndi ég kaupa hann í ómældu magni. Þess í stað verður hann líkast til að vera til hátíðarbrigða.
En súrir bjórar eru víst ekki allra.
Slæmdægur Brugghús
Í gerjun: Imperial Mild
Á flöskum: Allskonar gamalt dót
Á kút: London Porter, Norskt sveitaöl
Framundan: Bjór
Prófaði hertogaynjuna. Fannst hún bara smakkast vel. Minnti mig dálítið á létt og sætt freyðivín. Mjög ávaxtarík með eikarkeim. Hausinn var álíka varanlegur og á freyðivíni en skildi þó eftir gardínur á glasinu. Maltkeimurinn var mjög lítill og stoppaði stutt við en ávaxtabragðið situr lengi eftir.
Kannski dálítið skrýtið að drekka bjór sem minnir meira á freyðivín, en ég ímynda mér að þetta gæti verið góður veisludrykkur... fyrir útrásarvíkinga... miðað við þetta verð.
Ætla að prófa kriek næst þegar ég rekst inn í Skútuvoginn.
Í gerjun: Ekkert Á flöskum: ESB Á teikniborðinu: Jólabjór
Þetta er uppáhaldsbjórinn minn, verst að hann er svona dýr.
Ég hef verið að reyna að fá vini mína í að prófa hann en ætli þeir þurfi ekki einhvern grunn fyrst, maður hoppar ekki beint í efsta skrefið.
Ég elska þennan bjór bókstaflega, ég elska að finna fyrir nýju bragði eftir hvern sopa. Þetta er bara fullnæging að mínu mati