Fágun

Ég sótti kippuna mína í dag af Freyju sem ég lét senda norður á Akureyri til mín. Eftirvæntingin var mikil enda forrennarar Freyju ansi hreint góðir.

Bjórinn er kristaltær og gefur sæmilegan hvítan haus sem endist frekar stutt, töluverð kolsýra.

Það fer ekki mikið fyrir lyktinni en það er hægt að greina að þarna er hveitibjór á ferðinni.

Þetta er léttur kall, vatnskenndur og kóríanderinn og appelsínubörkurinn koma ekki mikið fram en þegar þetta kemur allt saman er heildarútkoman ágæt. Einhverjir myndu kalla þetta konubjór en það er alltaf gott að vita af einum léttum hveitikalli þegar maður er þyrstur.

Ég er samt dálítið ósáttur við sumt í þessum bjór. Ég bjóst við því að hann yrði bragðmeiri, hausinn yrði betri og mér finnst óþarfi að hveitibjórar séu tærir. Ég var að vonast til að hann væri svipaður eins og t.d. Gaase Hvid frá Kongens Bryghus. En kannski átti þessi bjór að vera léttur og renna vel í vambir Frónbúa.

Ég er mjög ánægður með Freyju. Ekki vegna þess að hún sé extrem heldur vegna þess að hún er góður léttur bjór. Fannst sérstaklega gott í sumar þegar von var á hita eða veislu að fá mér eina eða tvær. Kanski er ég eitthvað að mildast.

+1

Freyja er mild (myndi ekki segja bragðlítil) og ljúf, höfðar til mjög margra, bæði gæðinga og lite-aðdáenda og er unaðslega svalandi. Ég er yfir mig sáttur.