Okkur finnst þunnbotnar pítsur yfirleitt betri, ég hef það til að fá í magann af (keyptum) þykkbotnuðum. Mín reynsla er hins vegar sú að þegar manni langar í pítsu vill maður fá hana strax. Til að leysa vandamálið milli panta&magaverk eða baka sjálf&halda ró sinni og sína hef ég skáldað pítsudeigsuppskrift sem hefur verið notað á heimilinu í að verða 4 ár. Ég held að pítsudeig er eitt af þeim fáum hlutum sem ég geri alltaf nákvæmlega eins.
Kveikið á ofninum, 180°C - enginn blástur
Hveiti er hélt í hræriskál, miðað skal við um 600 grömm hveiti fyrir eina bökunarplötu af pítsu sem ætti að duga fyrir 3-4.
1/2 tsk salt er bætt við og hrærivélin sétt í gang á lágum hraða (ef þið viljið skemmta ykkur má stilla á hæstan hraða og sjá hvað gerist)
1 tsk ólíu er bætt við, helst ólívuólíu.
tsssss....þá er bjórflaska opnuð, helst ekki beint úr ísskápnum heldur við stofuhita.
Hellið eins mikið bjór út í þangað til deigið fer að verða að kúlu.
Ég mæli með að hafa smá hveiti til handa því að maður á það til að halda að deiginu vanti meiri vökva en svo reynist oft ekki. Það fer oftast lítill bjór í þetta (enn ein ástæða fyrir því að ég vil stóra bjóra).
Dreifið ólívuóliu á bökunarplötunni með eldhúspappír, teigið deigkúlunni eins og hægt er, skellið hana á plötuna og fléttið út (ég nota kökukefla).
Núna má setja tómatsósu (heimatilbúið) og allt áleg sem manni dettur í hug.
Bakað við 180° í um 20 mínútur.
Þetta tekur semsagt innan við hálftíma Domino´s góðan daginn
